آيا ميدانيد كه نوع صبحانه ميتواند بر سلامت و شخصيت ما و نحوه رفتارمان با ديگران هم تاثير بگذارد؟ صبحانههاي حاوي كربوهيدرات زياد، هم تحملپذيري ما را كاهش ميدهند و هم ما را از نظر رفتاري در وضعيت تهاجميتر و پرخاشگرانه قرار ميدهند. سلامتيسم همه ما ميدانيم كه صبحانه، مهمترين وعده غذايي در طي روز است و نقش حياتي و مهمي در پايدار نگه داشتن سطح انرژي و قواي تمركز بر عهده دارد.
با اينحال، يكي از مطالعات اخير نشان ميدهد كه صبحانه ميتواند بر سلامت و شخصيت ما و نحوه رفتارمان با ديگران هم تاثير بگذارد. گزارشي از اين مطالعه در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است. محققان دانشگاه لوبك آلمان ميگويند كه صبحانههاي حاوي كربوهيدرات زياد، هم تحملپذيري ما را كاهش ميدهند و هم ما را از نظر رفتاري و سلامت در وضعيت تهاجميتر و پرخاشگرانه قرار ميدهند. آنان در اين مطالعه، ويژگيهاي صبحانه ۸۷ نفر را مورد بررسي قرار دادند و بعد از آنان خواستند كه در بازي اولتيماتوم (ultimatum game) شركت كنند. در اين بازي، مقداري پول به همسر يا دوست شما داده ميشود و بعد او بايد تصميم بگيرد كه چه مقدار از پول را با شما شريك شود.
افرادي كه اين بازي را ميپذيرند، درنهايت مقداري پول به دست ميآورند و افرادي كه تمايلي به شركت در آن نشان نميدهند، هيچ چيزي عايدشان نميشود. اگرچه در اين نظريه بازي همه بايد پيشنهاد را قبول كنند (چون پاي مقداري پول در ميان است)، اما واقعيت چيز ديگري را نمايان ميكند. يافتههاي محققان نشان ميدهد ۷۶ درصد از افرادي كه صبحانه حاوي كربوهيدرات كم ميخورند، پيشنهاد اين بازي را ميپذيرند، درحالي كه فقط ۴۷ درصد از افرادي كه صبحانه حاوي كربوهيدرات زياد مصرف ميكنند، به اين بازي رضايت ميدهند.
بهطور كلي افرادي كه صبحانه كمكربوهيدرات ميخورند، تمايل دارند كه سطح پروتئين مصرفي را افزايش بدهند و خود اين تصميم هم سطح هورمون دوپامين را در بدن بالا ميبرد. نمونههاي خون نشان ميدهند كه افزايش سطح دوپامين در بدن اين افراد، با بروز رفتارهاي سخاوتمندانه همبستگي دارد. علاوه بر اين، مصرف كربوهيدرات كمتر در صبحانه ميتواند عقلانيت را بهجاي پرخاشگري بنشاند.
مسئولان مطالعه براساس اين يافتهها مدعي هستند كه سطح مواد مغذي موجود در خوراكيها، »شديدا بر تصميمهاي اجتماعي ما تاثير ميگذارد». آنان ميگويند: «نتايج ما نقش مواد غذايي را كاملا روشن ميكنند. ما با اين نتايج، چشمانداز تازهاي بهسوي مشكلاتي مانند رفتارهاي ضداجتماعي و مشكل جهاني فعلي (يعني فقر تغذيهاي) باز ميكنيم».